Αισθητικά προβλήματα
Είναι εκείνη η διαδικασία με τη βοήθεια της οποίας αποκαθιστούμε στο στόμα την όποια απώλεια έχει προκύψει από εξαγωγή ενός ή περισσοτέρων δοντιών. Όταν ένα ή περισσότερα δόντια χαθούν δημιουργούνται διάφορα προβλήματα, όπως: • Απώλεια οστού, • Υπερέκφυση του ανταγωνιστή δοντιού, • Μετατόπιση και απόκλιση των παρακείμενων δοντιών, • Δυσκολία στη μάσηση, • Δυσκολία στο καθαρισμό της περιοχής, • Πιθανοί πόνοι στην κροταφογναθική άρθρωση, • Δυσκολία στην εκφορά του λόγου (αν πρόκειται για πρόσθια δόντια), • Αισθητικά προβλήματα. Ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιείται η αποκατάσταση ελλείποντων δοντιών είναι η δημιουργία μιας “γέφυρας” που αποτελείται από τουλάχιστον 3 δόντια πορσελάνης. Στην απλουστευμένη περίπτωση που από τον φραγμό του ασθενούς έχει εξαχθεί ένα μόνο δόντι, χρησιμοποιούμε τα παρακείμενα της εξαγωγής δόντια προκειμένου να τα λειτουργήσουν ως στηρίγματα για να “κρεμαστεί” ανάμεσά τους ένα γεφύρωμα. “Γεφύρωμα” ονομάζουμε το τμήμα εκείνο της ακίνητης γέφυρας που αντικαθιστά το ή τα δόντια που λείπουν. Έτσι έχουμε γεφυρώματα για την αναπλήρωση προσθίων δοντιών και γεφυρώματα για την αναπλήρωση των οπισθίων. Με αυτόν τον τρόπο, επιτυγχάνουμε ένα εξαιρετικά λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμα.
Κινητή Προσθετική
Κινητή Προσθετική αφορά οδοντικούς φραγμούς στους οποίους έχουν απομείνει από ελάχιστα έως καθόλου δόντια. Στην περίπτωση αυτή, και αν βέβαια ο ασθενής δεν επιλέξει την αποκατάσταση του στόματος με τις σύγχρονες τεχνικές των εμφυτευμάτων, μπορούμε να αποκαταστήσουμε ικανοποιητικά το στόμα με μια μερική ή ολική κινητή οδοντοστοιχία. Η μερική οδοντοστοιχία επιλέγεται στην περίπτωση που υπάρχουν κάποια δόντια στο φραγμό ενώ η ολική οδοντοστοιχία αποτελεί λύση επιλογής σε περιπτώσεις ολικής νωδότητας (παντελής έλλειψη δοντιών) και όταν υπάρχουν ενδείξεις τοποθέτησης εμφυτευμάτων, ώστε να επιλέξουμε τη λύση των επένθετων ολικών οδοντοστοιχιών.